Met nog slechts drie rondes te gaan, nadert deze najaarscompetitie haar einde met rasse schreden. De potentiële kampioenen komen langzaam en steeds scherper in beeld, al moeten we nooit de huid verkopen voordat de beer geschoten is. Het schieten van beren is trouwens niet meer iets van deze tijd, dus ik verwacht dat dit spreekwoord langzamerhand gaat verdwijnen uit onze taal. Je hoort tegenwoordig eerder “Niet te vroeg juichen” als alternatief. “Te snel balen” gebeurt veel meer, soms zelfs na een verloren rally al. Maar over het algemeen zijn tafeltennissers sportief, gooien niet met batjes en trappen geen balletjes plat. Ook de tafels blijven lang heel, al blijft er best wat werk te doen voor gelegenheidsreparateur Dennis, maar dat betreft dan vooral het onderstel. Ook de netjes blijven wat ze zijn, namelijk netjes, omdat we er goed mee omgaan! En die prachtige blauwe tafels bij binnenkomst van de zaal … WOW!! Ik voel me meestal een beetje schuldig als ik wat later binnen kom en alle tafels er dan al staan. Maar het bewijst wel dat we een clubje zijn waar velen hun steentje aan de sfeer bijdragen, al zijn er altijd uitzonderingen. Wie de schoen past, trekke hem aan. Weer zo’n spreekwoord, maar nu eentje die zeker niet gauw zal verdwijnen.
Afgelopen vrijdag was ik wat later en kon toen goed voelen dat ik in een gespreid bedje kwam. Heerlijk! Dank aan de vroege vogels! Ons team wil trouwens voor het kampioenschap in de 6e klasse A gaan. En van ver kon ik mijn teamgenoten Nils en Ramón al zien inslaan op de laatste tafel in de uiterste hoek van de zaal, het verst verwijderd van de kantine en van het spektakel van Team 1 op tafel 1. Ik wil niet zielig doen, maar je voelt je wel tot de paria’s van de club behoren als je in die hoek, waar bijna nooit iemand graag komt kijken, je potjes moet afwerken. Maar wie schetste mijn verbazing toen ik opeens een van de ’toppers’ van onze club gepassioneerd naar mijn wedstrijd zag kijken. Het was Jesper, die ik al ken vanaf toen hij nog een klein dartel kereltje was die in de jeugd samen met mijn zoon Jop de toernooitjes in Afdeling Midden afstruinde. Hij behoort nu tot de top-vijf van de vereniging wat spelniveau betreft 🏓, maar is daarnaast een van die leden waar de club op drijft, is wedstrijdsecretaris ✍, organisator en vast ook een van die vroege tafelzetters 💪. Het deed me wel wat toen hij daar stond. Ik doe altijd m’n best, maar nu toch weer net iets meer, zo leek het. En de schaamte voor mijn abominabele spelniveau maakte plaats voor trots dat uitgerekend onze Jesper toch even bij tafel 11 kwam kijken.
En wie zijn dan van onze 11 teams de eventuele potentiële kampioenen dit seizoen? Ik preek een beetje voor eigen parochie als ik nu met overtuiging zeg dat toevallig óns team, Team 6, een van die kampioenskandidaten is 😂, en misschien zelfs wel Almeerspins grootste kanshebber daarop. Hilversum 18 is onze grootste concurrent in de poule. En wij treffen hen nog op 26 november UIT, en we staan slechts 3 punten voor op ze. Maar er zijn ook kansen voor Team 2, met jawel – daar heb je hem weer – Jesper in de gelederen. Zij moeten LTTC 1 (met mijn oude bekenden Kenneth Snijder en Glenn Horsting in de ploeg) en Huizen 2 (met Ruben Lam en de sterke André Rebel) nog van zich af zien te slaan. Kansen zijn er ook nog voor DUO1 en DUO2. DUO1 moet dan wel het sterke ZETA1 van Harry Sijm en Glenn Horsting (weer wat oude bekenden van me) zien te achterhalen, een lastige opgave. Meer kans is er voor DUO2, lijkt me, al loeren daar ook Veenland 2 en VTV (N) 3 op de titel.